Habib filmi; babalık ve sorumluluk duygusu ile kişinin değişimi ve olgunlaşmasını konu edinirken; Kur’an hafızlığı, namaza başlama ve dindar oluş gibi konuları işlemektedir.

Film ayrıca; İran İslam Cumhuriyetinde hak üzere tatbik edilen İslam Şeriatının AF YASASI hakkında bilgi vermektedir bize.

Bir katilin; tarihi eser kaçakçısı Habib’e söylediği şu sözler her şeyi tüm açıklığı ile ortaya koyuyor:

“Habib Ağa. Kültür bölümüne git, onlar seni idamdan kurtaracak bir şeyler biliyorlar. Af listesine girmen için bir şey yapabilirler. Bizim hikayemiz seninkiyle farklı. Habib Ağa, senin aleyhinde hususi bir şikayetçi yok.”

Evet; katiller ve tecavüzcüler gibi suçlular af kapsamına girmeyip dar ağacında sallandırılıyor İran’da. Meğer ki, mesela maktülün ailesi suçluyu affedip şikayetini geri alsın ve kısas etmesin. Aksi taktirde; DEVLET KATİLLERE AF YASASI ÇIKARAMAZ, ÇIKARMIYOR.

Olur mu öyle ki, suç benim aleyhimde işlenmiş ve benim ciğerim yanarken, devlet suçluyu affetsin? Olmaz tabi.

İran İslam Cumhuriyetinde, devlet; kişi aleyhine işlenmiş, şahsi şikayet olan bir durumda af yasası çıkaramaz. Devlet ancak kendi aleyhinde işlenmiş suçları, siyasi suçluları affedebilir.

Dolayısı ile; filmde de gördüğümüz üzere, katiller; maktüllerin aileleri affetmezse, af yasasına dahil edilmiyorlar, idam cezaları hafifletilmiyor, haklarında kısas uygulanıp idam ediliyorlar.

Ancak; Habib gibi, tarihi eser kaçakçısı vb. kişiler tövbe eder ve Kur’an-ı Kerim’i ezberleyip hafız olurlarsa ve hapiste değiştiklerine şahit olunursa İYİ HALden yararlanabiliyor, cezaları hafifletilebiliyor ve hatta af çıkarılabiliyor.

Kurban olduğumuz İslam Şeriatının hükmü ne güzel.